Tamiya 31909 British E Class Destroyer

Określenie klasa „E” (ang. E-Class desttoyers) to zbiorcza nazwa klasy brytyjskich niszczycieli z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Wszystkie okręty tej klasy zostały zwodowane w 1934 roku. W sumie powstało 9 jednostek tego typu. Długość niszczycieli klasy „E” w chwili wodowania wynosiła 100,3  m, a szerokość 10,13 metra. Prędkość maksymalna dochodziła do 35,5 węzła. Uzbrojenie stanowiły cztery armaty QF 4,7-inch Mark IX kal. 120 mm, dwa poczwórne karabiny maszynowe kal. 12,7 mm oraz dwie poczwórne wyrzutnie torped kal. 533 mm. Niszczyciele tej klasy były też uzbrojone w 20 bomb głębinowych.

Niszczyciele typu „E” zostały zamówione przez brytyjską Royal Navy w 1931 r., a rok później zamówiono niemal bliźniaczą klasę jednostek – typ „F”. Jednostki klasy „E” (ang. E-Class) zostały konstrukcyjnie oparte na niszczycielach typu C oraz – przede wszystkim – typu D. W stosunku do tej ostatniej klasy zmiany dotyczyły kadłuba oraz w mniejszym stopniu zastosowanego uzbrojenia. Jednostki E-Class zostały dostosowane przede wszystkim do realizowania zadań eskortowych, a funkcja ta była w toku II wojny światowej doskonalona poprzez między innymi dodanie ASDIC i systematyczne poszerzanie zdolności ZOP jednostek tej klasy. Okręty tej klasy walczyły w toku II wojny światowej zarówno na Pacyfiku (HMS Electra oraz HMS Encounter wzięły udział w bitwie na Morzu Jawajski MW 1942 r.), Morzu Śródziemnym (HMS Eclipse) czy Atlantyku. Warto dodać, że po 1945 r. ocalałe jednostki tej klasy służyły w marynarkach wojennych: Kanady, Grecji oraz Dominikany.

Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?